wyjade.pl

Jeden z najcenniejszych i najbardziej okazały zabytek Oleśnicy, a także jeden z najznamienitszych zamków na Dolnym Śląsku. Zbudowany został w XIV wieku i usytuowany w południowo-zachodniej części fortyfikacji miejskich. Wcześniej, jeszcze przed 1238 rokiem prawdopodobnie istniał tu książęcy gród, w 1245 roku natomiast powstała kasztelania.

Do 1492 roku księstwo oleśnickie należało do Piastów Śląskich, a po śmierci Konrada IX Białego Zamek przeszedł w 1495 roku we władanie księcia ziębickiego, Henryka I, potem księcia Jana, synów króla czeskiego Jerzego z Podiebradów. Od roku 1647 Zamkiem zarządzały książęce rodziny z rodu von Wirttenberg-Weiltigen, potem von Braunschweig. W 1884 roku Zamek staje się tronowym lennem monarchii pruskiej i rezydencją każdorazowego następcy tronu pruskiego, a od 1926 roku, po wielu pertraktacjach – prywatną własnością... wyświetl cały opis

Jeden z najcenniejszych i najbardziej okazały zabytek Oleśnicy, a także jeden z najznamienitszych zamków na Dolnym Śląsku. Zbudowany został w XIV wieku i usytuowany w południowo-zachodniej części fortyfikacji miejskich. Wcześniej, jeszcze przed 1238 rokiem prawdopodobnie istniał tu książęcy gród, w 1245 roku natomiast powstała kasztelania.

Do 1492 roku księstwo oleśnickie należało do Piastów Śląskich, a po śmierci Konrada IX Białego Zamek przeszedł w 1495 roku we władanie księcia ziębickiego, Henryka I, potem księcia Jana, synów króla czeskiego Jerzego z Podiebradów. Od roku 1647 Zamkiem zarządzały książęce rodziny z rodu von Wirttenberg-Weiltigen, potem von Braunschweig. W 1884 roku Zamek staje się tronowym lennem monarchii pruskiej i rezydencją każdorazowego następcy tronu pruskiego, a od 1926 roku, po wielu pertraktacjach – prywatną własnością rodziny von Hohenzollern.

Budowę rozpoczął prawdopodobnie Konrad I oleśnicki, ale okres świetności zamku przypada na czas panowania czeskiego króla Jerzego z Podiebradów, który objął w  posiadanie księstwo oleśnickie po wygaśnięciu miejscowej linii Piastów. Pierwszym z właścicieli był Henryk I Starszy z Podiebradów, a po jego śmierci jego synowie: Albrecht, Jerzy I i Karol I. Syn ostatniego – Jan z Podiebradów, rozpoczął wielką przebudowę zamku. W pierwszym etapie (od 1542) rozbudował skrzydło zachodnie i wieżę. Zbudował też dla siebie budynek na planie czworokąta, czterokondygnacyjny z dwuspadowym dachem.  Bratanek Jana – Karol II, nadał zamkowi dzisiejszą postać. Zbudował całkowicie skrzydło wschodnie oraz renesansowe, wsparte na kroksztynach krużganki, które nadają dziedzińcowi elegancki charakter.

Obecnie zamek jest udostępniany do zwiedzania, jest także miejscem organizacji licznych imprez okolicznościowych oraz posiada bazę noclegową.

Komentarze